सबै अनुबादहरु

nú eg sitið einsamallur her í Havn,
tað einasta ið melur í høvdinum á mær er títt navn,
og gleðist yvir at ein fagran dag halfi eg teg í mín favn.
eins vakra gentu sum teg eg aldrin havi sæð,
tá vit møttust aftur í kastrup tann órtúliga dag,
tú stóð har og smíltis til mín so ótrúliga glað.